Mag je verdrietig zijn?
Het was voor haar een moment van volle verbazing, ik in de rouw? Haar vader is overleden, toch nog onverwacht. Ze hadden geen warme vader-dochter relatie. De verbindingen tussen hen waren heel dun en kwetsbaar. Soms was er even contact en zo ook weer
een periode van stilte. Als haar vader overlijdt, gaat ze regelen en organiseren wat er gedaan moet worden. Het afscheid, de woning leeghalen en de nalatenschap afhandelen. Het voelt oké voor haar om dit op te pakken. Een paar maanden later voelt ze zich moe, snel geraakt, verdrietig en een beetje ontheemd. Het voelt gewoon zwaar. Ze voelt verwarring want het ging zo goed met haar en daardoor kon ze deze gevoelens niet plaatsen.
In het gesprek dat we hier samen over hebben, geef ik haar terug dat het klinkt als gevoelens van rouw. Ze kijkt me vol verbazing aan en is er even helemaal stil van. De gevoelens van rouw zijn een verrassing voor haar. Het overvalt haar ook, want heel eerlijk, de
relatie met haar vader was niet leuk, fijn of liefdevol. Ze voelde zich eigenlijk ook niet echt verdrietig bij het overlijden van haar vader.
Het bovenstaande verhaal geeft voor mij mooi weer dat afscheid nemen en gevoelens van rouw soms zo ongezien of onherkenbaar aanwezig kunnen zijn in jezelf. Het afsluiten van een tijdperk brengt je weer in contact met oude, soms ook onprettige herinneringen. Verwerkt en toch ook weer niet, ze blijven in je leven meestal stilzwijgend en soms heftig aanwezig.
Toestemming
Het proces van afscheid nemen en rouw komt ook als de relatie veranderd is of wordt. De vraag die het bij mij oproept is ‘Mag je verdrietig zijn en gevoelens van rouw ervaren? ‘ ook als:
- de onderlinge relatie niet warm of liefdevol is;
- je verhuist naar een nieuw huis. Je kijkt er naar uit en toch laat het je niet onberoerd als je de deur voor de laatste keer achter je dichttrekt;
- je ontslag neemt bij je huidige werkgever omdat je gaat starten in een nieuwe baan die nog beter aansluit bij wat je wilt.
Terugkijken en stilstaan
Je kijkt uit naar het nieuwe en hebt zin om er aan te beginnen. Het is belangrijk om stil te staan bij hoe het was, voor je de volgende stap zet. Je geeft het zo een plek op je levenslijn. Meenemen wat je bij je wilt houden en loslaten wat niet meer nodig is.
Dus ja, je mag verdrietig zijn als er veranderingen plaatsvinden want het creëert ruimte om verder te gaan.
Stilstaan en afscheid nemen van je oude situatie helpt om je weer te verbinden met het nieuwe of toekomstige.
